Ferðasagan

Koma : 18. ágúst 2011

Heimför: 18. júlí 2012

Monday, 22 August 2011

Ferdasagan mikla!

Jaeja, da er dad hid langa blogg um ferdalagid. Eg lagdi af stad med 19 kiloa tosku og bakpoka fullan af bokum ut a  keflavikurflugvoll klukkan 7 um morgun. Allt gekk vel, allir 9 skiptinemarnir komust inna flugvollinn. Dad var ekki fyrr en vid vorum buin ad vera dar i klukkutima sem fyrsta sjokk ferdarinnar hofst. Eg fann ekki vegabrefid mitt og farmida. Vid leitudum ut um allan flugvoll og forum i oryggistjekkid og letum vita, en sidan for ein stelpan ad gramsa i gegnum toskuna sina og komst ad dvi ad hun var med tvo passa... Dad var frabaert, hahah.

Sidan flugum vid til New York. Flugid tok 6 tima og eg var svo heppin ad lenda i saeti sam var fyrir framan vegg svo eg var med tvofalt meira plass, kom ser mjog vel. Vid thurftum sidan ad bida a flugvellinum i 4 tima og nyttum taekifaerid til ad fa okkur starbucks og McDonalds! Myndir af dvi munu birtast a facebook seinna. En allavega. Sidan flugum vid til Atlanta an frekari orduleika. Mig minnir do ad ein stelpan hafi keypt ser ipod ur sjalfsala i New York. Dad var fyndid. Ja, og vid hittum einnig meistaralegan gaeja i lestinni a leid a rett hlid sem var i gedveikum jakkafotum og taladi um ad hann vaeri ad fara til Las Vegas og hann ''gonna get laaaaid!''. Snillingur.

Atlanta flugvollurinn var leidinlegur. MJOG stor. Dad var da sem vid naestum misstum af fluginu okkar. Vid heldum ad dad faeri klukkutima seinna en dad gerdi en sidan degar kom ad dvi durftum vid a hlaupa! ó, já, svo var flugvollurinn krokkur af hermonnum. Verandi 8 stelpur med einum straki, saum vid til dess ad honum lidi ottalega vandraedalega degar vid forum ad tjekka hermennina-

En ja, 10 tima flugid til Buenos Aires var vidbjodur. Eg var ekki heppin med saeti, sat vid hlidina a einhverjum argentinubuda. Eg nadi ekki ad gripa tvo saeti til ad sofa i, svo eg durfti ad sofa i klessu i dessum thronga flugvelastol. Dad var einstaklega othaegilegt. Eg nadi samt 4 tima svefni og endadi a dvi ad sofa a Argentinugaejanum. Sma vandro, en hann var sofandi lika dannig dad var allt i lagi.

Sidan degar vid komum a flugvollinn i Buenos Aires hefdi madur haldid ad mesta vesenid vaeri buid, en NEII, dar beid okkur lengsta rod sem eg hef nokkurn timan sed! Vid durftum ad bida i godan klukkutima til ad fara i eitthvad ansans security check. En sidan degar vid komumst loksins ut bidu okkar sjalfbodalidar asamt skiptinemum fra odrum londum og eftir klukkutima bid a flugvellinum kom loksins rutan og tok hvern hop fyrir sig. Eg lenti i camp Green, en i honum voru 3 islendingar. Dad var lika alveg godur slatti af thodjverjum og itolum, kannski svona 20-30 af hverjum hopnum! Dannig adaltungumalin voru spaenska, italska, enska og thyska. En ja, degar vid komum i budirnar hefdi madur haldid ad madur fengi ad hvila sig sma dar sem flestir voru bunir ad vera ad ferdast mjog mikid, en nei, deir skelltu okkur strax i einhverja tima og session og vid forum ut i kuldan og tokum datt i einhverjum kjanalegum leikjum. Undir venjulegum kringumstaedum hefdi mer fundist dad gaman, en dar sem eg var svo daudthreytt da var detta bara halfgert kvol. Vorum ad alveg fram til tolf en sidan forum vid ad sofa. Voknudum sidan semi snemma og fengum okkur ''morgunmat'' sem var basically eitt eintomt braud og kaffi. En allt i godu. Heldum afram med allt detta og sjalfbodaliarnir allir voda naes og med of mikla orku til ad dad geti veri heilbrigt. Islendingahopurinn durfti sidan ad setja saman svona talent show og vid tokum radsong a ''sa eg spoa'' sem var frekar aumt midad vid adra staerri hopa.

Eg kynntist gedveikt morgum og dad var leidinlegt ad durfa ad kvedja, en vid aetlum ad halda samband. Allavega, morguninn eftir voktu dau okkur klukkan 6, en flugid hja Neuquen hopnum var klukkan 5 um daginn, svo dad var dalitid extreme. Vid tokum rutu klukkan 9 og durftum sidan ad bida a flugvellinum i goda 7 tima. A theim tima nadi eg ad klara eina bok og byrja ad lesa adra. Allir voru ordnir spenntir en dad var enginn buinn ad atta sig a adstaedunum, detta virkadi alltof surrealiskt. En ja, sidan flugum vid til Neuquen og dad tok 2 tima. I endan a fluginu byrjudu allir ad vera mjoog stressadir. Degar vid stigum ut ur flugvelinni og gengum inna voll stodu ALLAR fjolskyldurnar darna (dad var 21 skiptinemi i thessum hopi) og oskrudu. Fjolskyldan min veifadi risastoru, appelsinugulu plaggati sem a stod storum stofum ''Bienvenido Elinborg!'' dad var gedveikt saett. Eg hitti fjolskylduna og allar vinkonurnar og var knusud i druslur. Fjolskyldan min er aedisleg! Vid forum svo ut ad borda og eg smakkai mina fyrstu nautasteik i Argentinu! Nammi, haha. Nuna er morgun og eg er ad fara ad hitta aettingja mina. Byrjadi morguninn a ad fa mer ponnukokur med dulce de leche sem er eins konar karamella. Otrulega gott!

Meira update seinna :D Adiós!!

No comments:

Post a Comment